Hasretinden Prangalar Eskittim (Ahmet Arif)
Anadolu
Beşikler vermişim Nuh’a, / Salıncaklar, hamaklar, / Havva Ana’n dünkü çocuk sayılır, / Anadoluyum ben, / Tanıyor musun?
Utanırım, / Utanırım fıkaralıktan, / Ele, güne karşı çıplak… / Üşür fidelerim, / Harmanım kesat. / Kardeşliğin, çalışmanın, / Beraberliğin, / Atom güllerinin katmer açtığı, / Şairlerin, bilginlerin dünyalarında, / Kalmışım bir başıma, / Bir başıma ve uzak. / Biliyor musun?
Binlerce yıl sağılmışım, / Korkunç atlılarıyla parçalamışlar / Nazlı, seher – sabah uykularımı / Hükümdarlar, saldırganlar, haydutlar, / Haraç salmışlar üstüme. / Ne İskender takmışım, ne şah, ne sultan / Göçüp gitmişler, gölgesiz! / Selam etmişim dostuma / Ve dayatmışım… / Görüyor musun?
Merhaba
Gün açar, / Karın verir yağmurlu toprak. / Saçakta serçeler daha çılgındır, / Bulutlarda kartal, / Daha çalımlı. / Koparır göğsünden bir düğme daha, / Tezkere bekliyen biri. / İncesu Deresi, merhaba.
Genç bayraklar vardır, / Barış düşünür, / Kuyularda işçi, mavilikleri. / Ben hepsini düşünürüm, / Yirmidört saat / Ve seni düşünürüm, / Karanlık, hırslı… / Seni, cihanların aziz meyvası. / İlan-ı aşk makamından bir mısra, / Yeşerip, kımıldar içimde, / Düşer aklıma gözlerin…
Oysa murad alamam. / Oysa akdan – karadan / Bilirim, payım bu kadar… / Unutmuş gülmeyi gözbebeklerim. / Unutmuş dudaklarım öpmeyi. / İncesu Deresi, merhaba…
Kitaptan ANADOLU ve MERHABA adlı iki şiiri yukarıda paylaşıyorum. Ben, SEVDAN BENİ şiirini çok severim ama hepsi ayrı ayrı güzeller.